یکی از فرایند های اصلی رشد شخصیت کودک، بازی کردن می باشد که اهمیت ویژه ای داشته و موجب می شود تا کودک آن چیزی را که قصد بیان کردنش را دارد، به روش دیگری نیز بیان کند، به عبارتی دیگر میتوان گفت که بازی کردن، زبان کودک است، یعنی کودک با بازی کردن، احساسات خود از قبیل ترس، شادی و اضطراب را نشان می دهد. علاوه بر این، کودکان، هنگام بازی کردن به دلیل استفاده ار قوه تخیل، خلاقیتشان به طور چشمگیری افزایش می یابد. به این صورت که برای عروسک خود اسم انتخاب کرده و یا آن را با روابط اجتماعی جامعه نیز شبیه سازی می کنند. بازی کردن کودکان، راهی برای نشان دادن انرژی خود می باشد که موجب می شود که کودک انرژی درونی خود را تخلیه کرده و در نتیجه موجب رشد شخصیتی آنها شود به همین دلیل سرکوب کردن انرژی کودک می تواند تاثیرات مخربی در سلامت رفتاری آنها نیز داشته باشد.