همانطور که در مقاله های قبل گفتیم، یکی از مهم ترین وسایل جهت پرورش فکری و ذهنی کودکان، اسباب بازی می باشد، ولی با این حال گاهی اوقات ممکن است کودک بنا به دلایلی از بازی کردن با اسباب بازی های خود امتناع کند و میلی به آنها نداشته باشد. بنابراین در این پست قصد داریم، به بررسی برخی از دلایلی که باعث می شود کودک به اسباب بازی های خود بی علاقه شود، می پیردازیم و همچنین راه حل هایی را برای آنها نیز ارائه می دهیم. پس با ما همراه شوید.
یکی از دلایلی که باعث می شود کودک میلی به بازی کردن با اسباب بازی هایش را نداشته باشد، قدیمی شدن آنهاست. زمانی که کودکان در مدت زمان طولانی با اسباب بازی یا عروسک پولیشی خود بازی میکنند، به مرور زمان از آن خسته شده و دیگر آن جذابیت را برای آنها نخواهد داشت. بنابراین بهتر است بعد از گذشت مدتی، اسباب بازی های جدید تری را برای فرزند خود تهیه کرد و یا اینکه اسباب بازی های قدیمی تر را مدتی از دسترس فرزند خود دور نگه دارید و بعد دوباره به آنها بدهید.
اسباب بازی ها باید علاوه بر ایجاد سرگرمی، مسئله یا چالش هایی را برای کودکان به وجود بیاورد. به همین جهت باید به اندازه کافی برای کودک چالش برانگیز باشد و آن میزان چالش را برای او ایجاد کند. برای مثال، برخی از اسباب بازی ها مانند پازل یا قطعات کوچک، همانطور که برای کودک 2 الی 3 ساله چالش برانگیز است، ممکن است به همان میزان برای کودک 5 ساله یا بالاتر چالش برانگیز نبوده و بصورت مداوم آن را قبلا حل کرده باشد.
گاهی اوقات ممکن است کودک با وجود داشتن اسباب بازی های جدید، به دلیل زیاد بودن آنها دچار سردرگمی شود و نداند که با کدام یک از اسباب بازی هایش بازی کند و همین امر موجب می شود به جای الهام گرفتن از آنها، احساس ناراحتی نیز بکند. بنابراین سعی کنید هنگام خرید عروسک، به میزان مناسب برا کودک خود وسیله بازی تهیه کنید.
گاهی اوقات ممکن است کودک هنگام بازی با اسباب بازی هایش، نیاز داشته باشد که دیگران نیز با او همبازی شوند. بعنوان مثال نیاز دارند که با او شعر بخوانید یا دست بزنید. البته باید توجه داشت که این مسئله در همه ی خانواده ها و فرهنگ ها دیده می شود. برای حل این مسئله بهتر است کم کم و به تدریج از کودک خود فاصله بگیرید تا یاد بگیرد به تنهایی و بطور مستقل بازی کند.
تا اینجای مطلب با دلایلی آشنا شدیم که موجب می شود کودک علاقه چندانی در بازی کردن با اسباب بازی هایش را نداشته باشد. به همین دلیل در این قسمت میخواهیم چند راه حل ساده را برای حل این مسئله ارائه دهیم. پس با ما همراه شوید.
در برخی مواقع کودکان 3 الی یا 4 سال قادر نیستند با اسباب بازی های خود بازی کنند. در این هنگام لازم است که والدین پس از تهیه ی اسباب بازی، به کودکان خود آموزش دهند که چگونه باید با آنها بازی کند. البته باید توجه داشت که نباید کودک خود را مجبور کرد تا سخت ترین لگو ها را بسازد. بلکه باید به جای آن از اسباب بازی های ساده تری نیز استفاده کرد زیرا بازی کردن با اسباب بازی های سخت، برای کودک مشکل بوده و نمیتوانند به خوبی با آنها بازی کنند.
زمانی که کودکان به تنهایی بازی می کنند، بهترین فرصت برای پرورش خیال پردازی آنهاست. به این صورت که با آموختن بازی های خیالی به کودک خود، میتوانید، به آنها کمک کنید تا قوه تخیل خود را بهبود ببخشند.مثلا میتوانید برای آنها داستان های خیالی و هیجان انگیز تعریف کنید یا بازی های خیالی انجام دهید.
همانطور که میدانیم کودک تا دو سالگی، حدود 15 دقیقه میتواند به تنهایی بازی کند، بعد از آن میتانید با بازی کردن با کودک خود، به رفتار و حرکات او نیز کمک زیادی کنید. بازی کردن با کودک، تاثیر زیادی بر خلق و خوی او دارد و موجب می شود کودک زمان بازی کردن خسته و کلافه نباشد و هنگام حضور والدین در کنارش، احساس رضایت کند.
