آموزش کودکان برای دستشویی رفتن برای والدین، به ویژه مادران، یک فرآیند چالش برانگیز است. کودکان معمولا بین 2 تا 3 سالگی آمادگی لازم را برای دستشویی رفتن پیدا میکنند. نکته مهمی که در این زمینه باید به آن توجه داشته باشید، داشتن صبر و حوصله است.
زیرا عصبانی شدن در صورت سرپیچی کودک و به دنبال آن تنبیه، میتواند پیامدهای منفی داشته باشد و بر روی اعتماد به نفس کودکان تاثیر منفی بگذارد. از اینجا (نقش والدین در رشد اعتماد به نفس کودکان) را میتوانید مطالعه کنید. در ادامه، ما به شما راهکارهایی را پیشنهاد میدهیم تا با این چالش بهتر مواجه شوید و کمک کنید کودکان به آسانی به دستشویی بروند.
راهکار برای توالت رفتن کودک
برخی از کودکان از سنین کم رفتارهایی از خود نشان میدهند که نشانه استقلالپذیری آنهاست. این گروه از کودکان، با تقلید از رفتارهای پدر و مادر یا دیگر اعضای خانواده، نشان میدهند که آمادگی مستقل شدن در هر امری را دارند.
به عنوان مثال، امتناع از استفاده از پوشک و درخواست برای دستشویی رفتن یکی از این نشانههاست. در مقابل، برخی از کودکان شخصیتهای وابسته و گاهاً خجالتی دارند. باید به یاد داشته باشید که هر کودک ویژگیها و رفتارهای منحصر به فردی دارد و از مقایسه آن با سایر کودکان خودداری کنید. همچنین، نیاز به صبر و حوصله برای برخورد با خصوصیات منحصر به فرد کودکان الزامیست.
آموزش با خواندن کتاب
خوشبختانه در دنیای امروزی برای دیدن هر آموزشی راهکاری وجود دارد. شما میتوانید با داستانها و اشعار کودکانه درباره رفتن به دستشویی، کودک را تشویق و ترغیب به این کار کنید. این راهکار یکی از بهترین راهکارها محسوب میشود.
با ارائه داستانها و شعرهایی جذاب و آموزنده در مورد دستشویی، کودکان با مفاهیم این فرآیند آشنا میشوند. این روش نه تنها جذابیت خاصی برای آنان ایجاد میکند بلکه باعث تقویت ارتباط زبانی آنها نیز میشود. بنابراین، خواندن کتابها و داستانهای مرتبط با دستشویی میتواند یک ابزار آموزشی موثر و دلپذیر باشد.
بیشتر بخوانید: تاثیر اسباب بازی بر هوش هیجانی کودکان
استفاده از قصری (توالت فرنگی کودک)
یکی از راهکارهای مؤثر در این زمینه، استفاده از صندلی دستشویی خاص کودکانه است که به آن “قصری” یا “توالت فرنگی کودک” نیز میگویند. این روش از دو جهت به عنوان یک راهکار موثر مطرح میشود.
طراحی دلخواه کودک
انتخاب مدل دلخواه کودک از این صندلی، باعث میشود کودک تشویق و ترغیب به استفاده از آن شود. برای بعضی از کودکان، استفاده از سنگهای دستشویی خواه ایرانی یا فرنگی ممکن است دلهرهآور باشد. با تهیه قصری، این اضطراب در کودک کاهش پیدا میکند و او بدون دلهره با استفاده از دستشویی شخصی خودش آموزش میبیند.
بیشتر بخوانید: آموزش مهارت کنترل خشم به کودک
برنامهریزی منظم
برنامهریزی منظم برای استفاده کودک از توالت امری حائز اهمیت است. شما باید ساعتهای معینی را در طول شبانهروز برای این کار در نظر بگیرید تا کودک را به رفتن به دستشویی عادت دهید. اما باید در نظر داشته باشید که بیش از حد به کودک برای این کار فشار وارد نکنید، زیرا ممکن است اثر عکس داشته باشد.
همچنین باید آگاه باشید که این پروسه ممکن است ماهها طول بکشد، پس داشتن صبر و حوصله برای این مراحل طولانی بسیار اهمیتزاست. ادامه دهید و در طول این مسیر، با صبوری و انگیزه، کودک را در این مهم یاری کنید.
تشویق کودک
وقتی کودک در حال آموزش دیدن برای رفتن به دستشویی است، خوب است اگر موفق به این شد که برای چند ساعت لباس یا پوشکش را خشک نگه دارد، او را با خرید اسباب بازی مورد علاقهاش تشویق کنید. این اقدام باعث میشود که کودک احساس کند کارش ارزشمند است و به عنوان نتیجه، با همکاری بیشتری در این مسیر همراه شما خواهد شد.
استفاده زیاد از مایعات
در این مرحله از آموزش، شما باید با مایعات فراوان و مواد خوراکی ادرار آور، حس نیاز به استفاده از دستشویی را در کودک ایجاد کنید. از طریق تشویق به استفاده از مایعات بیشتر، میتوانید حجم ادرار کودک را افزایش دهید. میتوانید از آب، آبمیوههای تازه و سوپهای سبزیجات برای تامین مایعات کودک استفاده کنید. تا او کاملاً متوجه شود که زمانی که این حس ایجاد میشود، باید به دستشویی برود.
اجازه دهید کودک بدون پوشک باشد
قطعاً کودکان از اینکه بدون پوشک باشند، احساس راحتی بیشتری خواهند کرد. اجازه دهید برخی از ساعات روز را بدون پوشک سپری کند. اما تمام توجه شما باید به رفتار او باشد. زمانی که متوجه رفتاری شدید که نشانگر نیاز به دستشویی است، مانند درجا زدن، چسباندن پاها به هم و غیره، از او بخواهید به دستشویی برود.
سخن پایانی
جدایی کودکان از پوشک یک فرآیند چالشی برای هر دو طرف، یعنی کودکان و والدین، محسوب میشود. همانطور که گفتیم برخورداری از صبر و حوصله ضروری است تا به نتایج مطلوب به بهترین حالت ممکن برسید. بهعنوان یک نکته مهم و اساسی، والدین باید بدانند که هرگز نباید در مقابل شکست کودک در او شرمساری ایجاد کنند. همواره با حمایت، مهربانی، و ادامه ارائه کمک در این مسیر، کنار کودک بمانید.